κακοθωρώ

1. βλέπω με κακό μάτι, κακοβλέπω

2. κατατρέχω κάποιον («μέ κακοθωρεί»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο)-* + (< επίρρ. κακά) + θωρώ].